Filmowa Niedziela: Milczenie owiec

„Milczenie owiec” chodziło za mną od dłuższego czasu, wiele słyszałam o tym filmie, widziałam go wysoko w rankingach, można powiedzieć, że to swego rodzaju klasyka thrilleru. Do obejrzenia zachęcała mnie jednak przede wszystkim fabuła, gdyż jestem fanką wszelkich zagadek i tego typu historii. Główną bohaterką jest Clarice Starling, która dopiero zaczyna swoją karierę w FBI. Jako że była obiecującą studentką, zostaje skierowana do przeprowadzenia wywiadu z od lat odsiadującym wyrok mordercą, doktorem psychiatrii Hannibalem Lecterem. Udziela on jej informacji pomocnych w ujęciu przestępcy, który obdziera swoje ofiary ze skóry. W zamian jednak chce zwierzeń Clarice, pragnie poznać jej wspomnienia z przeszłości.

„Milczenie owiec” to dobry thriller psychologiczny. Wbrew pozorom główna tajemnica, jaką jest tożsamość psychopaty zwanego Buffalo Bill w świadomości widza zostaje zepchnięta na drugi plan. Motywy jego brutalnych, szalonych działań nie są nawet w połowie tak intrygujące jak postać Hannibala Lectera, który nie grasuje na wolności, a jedynie siedzi w więzieniu. Nawet z tego miejsca budzi jednak niepokój i skupia na sobie całą uwagę widza, dzieje się to za sprawą genialnej kreacji Anthony’ego Hopkinsa. Nie można zaprzeczyć, że to jego postać tak podnosi poziom filmu i czyni z niego coś więcej niż przeciętny obraz.

Aspekty psychologiczne w filmie zostały oddane idealnie, działanie umysły seryjnego mordercy, psychopaty i kanibala budzi przerażenie, ale też fascynuje. W końcu Hannibal w przeszłości był lekarzem, a dopiero po godzinach ujawniał swoje zbrodnicze skłonności. Obecnie nawet będąc za kratkami stwarza pozory porządnego człowieka, choć coś w jego postawie niepokoi i nie pozwala tym pozorom zaufać. Dopiero szanse na ucieczkę wyzwalają w Hannibalu jego „prawdziwe ja”. Lecter jest niesłychanie inteligentny, ma genialny umysł i w pełni wykorzystuje tę przewagę. Kusząc agentkę FBI informacjami, które mogłyby jej pomóc w ujęciu poszukiwanego mordercy zaczyna poznawać tajemnice jej umysłu, a dziewczyna tę niebezpieczną grę podejmuje.

W rolę Clarice wciela się Jodie Foster, która świetnie odegrała swoją rolę. Jest silną, odważną kobietę, czym zjednała sobie moją sympatię, jedynie sztuczki Lectera powodują, że czasami traci rezon. Dzięki wyzwalaniu pozytywnych uczuć u odbiorcy może się on w pełni wczuć w odczucia głównej bohaterki i przejmować jej losami, tak jak ja martwić się, czy Hannibalowi nie uda się zwieść dziewczyny i zmienić jej poglądów, a od tego jest przecież specjalistą. Ponure obrazy, zatrute umysły i niewinna dziewczyna tworzą sceny fascynujące dla widza.

O ile aspekt psychologiczny filmu i relacje bohaterów zostały doskonale ukazane, o tyle główny wątek był mało interesujący i zupełnie się zgubił. W pewnym momencie nie miał dla mnie w ogóle znaczenia, w tej historii liczy się tylko Clarice i Lecter, a dzięki ich genialnej grze aktorskiej reszta odchodzi w zapomnienie. Wątek z Buffalo Billem nie jest powodem, dla którego ten film polecam, bo nie wyróżnia się on dzięki niemu na tle tak wielu innych thrillerów. Jednak dzięki Jodie Foster i Anthony’emu Hopkinsowi film „Milczenie owiec” staje się więcej niż dobry.

Moja ocena: 7.5/10