Nadzieja - Katarzyna Michalak

Kobieta stoi na środku mostu, wpatrując się w ciemną toń przepływającej poniżej Wisły. Pozbywa się wszelkich śladów dawnego życia, które mogłyby do niej doprowadzić niepożądane osoby. Kolejno wrzuca do wody laptop, telefon, karty kredytowe. Rozkoszuje się poczuciem wolności, jakiego nie doświadczyła od tak dawna. Teraz jej jedynym celem jest odnalezienie drogi do domu – tego najukochańszego, w którym znalazła się tylko raz i to lata temu. Ale to tam przebywają ludzie, których kocha najbardziej na świecie.

W ten jakże tajemniczy sposób zaczyna się najnowsza powieść autorstwa Katarzyny Michalak. Na pierwszych stronach dowiemy się także kim jest zdesperowana kobieta, uciekająca przed nieznanym. Podczas lektury „Nadziei” poznamy historię Lilki począwszy od najmłodszych lat, kiedy to spędzała dzieciństwo zupełnie samotnie, z żadnej strony nie doznając miłości. Nawet własny ojciec nie interesował się dziewczynką, obwiniając ją o śmierć żony, za to chętnie bił ją pod byle pretekstem. Mała Lilka była więc zdana tylko na siebie, jednak do czasu, gdy na jej drodze pojawił się dwa lata straszy Aleksiej. Po tym, jak uratowała mu życie, stali się najlepszymi przyjaciółmi na śmierć i życie, a dziewczynka znalazła miłość także w osobie przybranej matki chłopca. W przeciągu lat drogi Aleksieja i Lilki wciąż się schodziły i rozchodziły, a mimo to oboje nie mogli znaleźć szczęścia. Jak wyglądało życie dziewczyny od czasu, kiedy do jej życia wkroczył Aleksiej? Jak dalej potoczyły się losy tych dwojga, prowadząc ich ku dorosłości? Czy uda im się naprawić dawne błędy i wybaczyć wyrządzone krzywdy?

Odpowiedzi na te i wiele innych pytań znajdziecie sięgając po „Nadzieję”, czyli wzruszającą opowieść o dorastaniu, sile przyjaźni i miłości, gdzie młodzieńcze marzenia nie zawsze się spełniają, ukochani ludzie odchodzą, a koniec końców zostajemy sami. Jednak nie zawsze jest tak źle jak mogłoby się wydawać, a to od nas zależy jak pokierujemy swoim życiem, czy popełnimy tak wiele błędów, zdradzimy tych, których kochamy i stchórzymy na drodze do szczęścia. Czytałam już kilka powieści autorstwa Katarzyny Michalak, poznałam serię „poczekajkową”, „owocową” i „Sklepik z niespodzianką”. Każda z nich mi się spodobała i miała w sobie element, który mnie zauroczył, jednak „Nadzieja” stanowi ich połączenie i uważam, że jest jak dotąd najlepszą książką pani Kasi. Ta historia jest zupełnie inna od poprzednich, znanych ze swej bajkowości, szczypty magii, szczęśliwych miłości i happy endów. „Nadzieja” jest o wiele bardziej realistyczna, w tej książce rzadko coś dzieje się po myśli bohaterów, zwykle wszystko idzie nie tak, a szczęście tylko chwilami przebłyskuje zza ciemnych chmur.  Jest za to bardzo wzruszająca i emocjonalna, trudno nie uronić przy niej łez, a czasem nie uśmiechnąć się pod nosem. 

Przede wszystkim książka wciąga niesamowicie już od pierwszych stron, cechuje ją nieprzewidywalność, a zaskakujące zwroty akcji każą nam połykać kolejne strony w zastraszającym tempie. Dodatkowo lekturę umila język, który jest bardzo obrazowy, a może nawet poetycki? W każdym razie odebrałam go bardzo pozytywnie, uwielbiam styl Katarzyny Michalak i jej lekkie pióro. Bohaterowie zostali świetnie wykreowani, są charakterystyczni i na pewno nie wyidealizowani, bowiem wciąż popełniają błędy, za które potem drogo płacą. Czasem ich kochamy, czasem nienawidzimy, ale nie możemy ich na długo zostawić. 

Książka rozkłada na łopatki i długo nie daje o sobie zapomnieć. Jest nie tylko wciągająca, napisana przyjemnym językiem i dająca do myślenia, ale też zupełnie inna od poprzednich powieści Katarzyny Michalak. Nie jest taka baśniowa i cukierkowa, ale pełna realizmu, samotności i cierpienia, a uczucia te udzielają się także czytelnikowi, wyzwalając w nim wiele emocji. „Nadzieja” to cudowna i wartościowa opowieść przeznaczona głównie dla kobiet, którą gorąco polecam nie tylko fanom Kejt Em, ale także wielbicielom ciekawych historii o przyjaźni i miłości.

Moja ocena: 10/10