Ostatnia piosenka - Nicholas Sparks

                Zaczęły się wakacje, a siedemnastoletnie Ronnie musi je spędzić w najgorszy z możliwych sposobów, czyli w zapadłej dziurze gdzieś w Karolinie Północnej. Wraz z bratem będzie mieszkała u ojca, co traktuje jak karę za grzechy. Wolałaby bawić się z przyjaciółmi w klubach na Manhatanie, a tymczasem przez 2 miesiące będzie na każdym kroku spotykać ojca, którego nienawidzi. Co jest powodem tak skrajnych uczuć z jej strony? Obwinia Steva za rozpad rodziny, w końcu większą część roku spędzał w trasie koncertowej, aż w końcu porzucił ich, wyprowadzając się do małego miasteczka, w którym przyszło mu dorastać. Nie widziała ojca od 3 lat, nie czytała też listów, jakie do niej pisał. Wcześniej był nauczycielem muzyki w szkole Juilliarda, a swoją pasją- grą na fortepianie, zaraził córkę, która odnosiła zresztą znaczące sukcesy. Teraz jednak nie może patrzeć ani na instrument, ani na ojca. A przymusowe zesłanie zamierza spędzić jak najdalej od niego, najlepiej gdzieś na plaży z nowymi znajomymi, niekoniecznie o dobrej reputacji. Zbuntowana dziewczyna staje się specjalistką od ładowania się w kłopoty, a niespodziewanie odnaleźć się w sytuacji pomaga jej ojciec. Te długie wakacje będą dla Ronnie niezłą szkołą życia, podczas której nie zabraknie problemów z policją, opieki nad żółwiami i pierwszej prawdziwej miłości. 

                Jeśli macie ochotę spędzić niezapomniane dwa miesiące wraz z Ronnie, sięgnijcie po powieść zatytułowaną „Ostatnia piosenka”, której autorem jest Nicholas Sparks, amerykański pisarz cieszący się wielką popularnością i bogatym dorobkiem literackim. Wiele z jego powieści zostało zekranizowanych, a wśród nich znalazła się także wydana w 2009 roku „Ostatnia piosenka”. Powieść ta opowiada o zbuntowanej nastolatce, która nie może pogodzić się z rozpadem rodziny i rozwodem rodziców. Sytuacja ta staje się powodem jej braku porozumienia z cały światem, a szczególnie z bliskimi jej dotąd ludźmi. Porzuca także swą dotychczasową pasję, byleby zrobić na złość ojcu, nieustanie popada też w konflikty z matką, a nawet prawem, zostaje bowiem przyłapana na kradzieżach. Wakacje, które spędzi w Wrightsville Beach odmienią jej życie i sprawią, że przemyśli wiele spraw i jej spojrzenie na świat się zmieni. Co wpłynie na jej przemianę i na czym będzie ona polegać? Przekonajcie się sami sięgając po urokliwą i zapadającą w pamięć powieść Sparksa. Historię, którą pisarz przedstawił w książce może odnieść do siebie wiele nastolatków, jej przesłanie jest bowiem uniwersalne. Mówi o przyjaźni, miłości, rodzinie, spełnianiu marzeń i pogodzeniu się z trudnymi sytuacjami, pokonywaniu przeciwności losu.

                „Ostatnia piosenka” była moim pierwszym spotkaniem z twórczością Nicholasa Sparksa, o której słyszałam wiele dobrego, a ta powieść była jedną z najczęściej polecanych. Często zastanawiałam się nad  fenomenem tej i innych jego książek, a teraz mogłam przekonać się na własnej skórze, czy naprawdę było warto zmierzyć się z tą historią. Jak się okazało, było, bowiem „Ostatnia piosenka” już po chwili wciągnęła mnie w swój świat. Co prawda po pierwszych stronach byłam nastawiona trochę sceptycznie, gdyż język był prosty i zwyczajny, ale dałam się porwać fabule. Nie wiem, co ma w sobie ta książka, bowiem pod względem właśnie języka i stylu ustępuje wielu innym powieściom, a fabuła z początku była historią normalnej, trochę zbuntowanej dziewczyny, a jednak porwała mnie i wciągnęła, nie wypuszczając aż do samego końca. Książka Sparksa ma w sobie wiele uroku, a nastrój towarzyszący lekturze jest niepowtarzalny i przesycony uczuciami, zarówno bohaterów, jak i czytelnika. „Ostatnia piosenka” bawi i wzrusza, przy zakończeniu polało się z mojej strony sporo łez. Jednym z nielicznym mankamentów było to, że pewnego elementu zakończenia domyśliłam się po przeczytaniu zaledwie kilkunastu stron.

                Plus należy się pisarzowi za bohaterów, choć Ronnie czasem irytowała mnie swoją egoistyczną postawą i podejściem do innych ludzi, ostatecznie jednak kibicowałam tej dziewczynie i polubiłam ją. Bardzo sympatycznym bohaterem był młodszy brat Ronnie, dialogi z jego udziałem bardzo mnie bawiły ze względu na jego ciekawość świata, wnikliwość i dojrzałość jak na jego wiek. Często wzruszało mnie postępowanie ojca dzieci, Steve’a, który był dobrym i oddanym rodzicem. Na wyróżnienie zasługuje także osoba Willa, ale więcej dowiecie się o nim po przeczytaniu książki.

                „Ostatnia piosenka” to piękna i wzruszająca opowieść o miłości, przyjaźni, rodzinie i odnajdywaniu siebie dzięki pomocy bliskich. Jestem pewna, że nie pozostaniecie obojętni na tę historię, a skłoni ona Was do refleksji nad życiem. Powinniśmy postępować zgodnie ze swym sumieniem, w taki sposób, by pod koniec swoich dni nie żałować podjętych decyzji i straconych szans. 

                Moja ocena: 8/10