Mroczny sekret - Libba Bray

Gemma to szesnastolatka, która wraz z rodziną mieszka w Indiach. Nie przepada jednak za tym miejscem i usilnie prosi rodziców o pozwolenie na wyjazd do Londynu, gdzie wychowała się jej matka. Jej wściekłość z powodu braku zgody na wyprowadzkę osiąga swą kulminację podczas wyprawy na targ. Dziewczyna ucieka matce i spotyka tajemniczego chłopaka. Doświadcza także przerażającej wizji, w której jej matka jest ścigana przez potwora, a zanim ten ją dorwie, odbiera sobie życie. Kilka chwil później okazuje się, że Gemma widziała to, co wydarzyło się naprawdę. Kilka miesięcy później dziewczyna przybywa do londyńskiej szkoły i zostaje tam kompletnie sama, ze wspomnieniem popadającego w nałóg ojca, nierozumiejącego jej brata i umierającej matki. Próbuje otrząsnąć się po katastrofie, ale znalezienie przyjaźni przychodzi jej z trudem, angażuje się bowiem w niewłaściwe znajomości. Gemma jest świadoma swojej mocy, ale cały czas uczy się, jak nią władać.

„Mroczny sekret” to pierwsza część trylogii Magiczny krąg autorstwa Libby Bray. Pisarka przedstawia życie dziewczyny osieroconej przez matkę i oddanej do szkoły dla młodych dam u schyłku XIX wieku. W fabułę wplata się wątek paranormalny, Gemma i jej przyjaciółki zaczynają bowiem przenosić się do innego świata, co jest możliwe dzięki mocy dziewczyny. Ważną rolę w tej historii odgrywa pamiętnik Mary, która była członkinią tajemniczego kręgu, teraz dziewczyny dla zabawy idą w jej ślady i zakładają własny krąg. Nie spodziewają się jednak, że pragnienie władzy potrafi objąć kontrolę nad człowiekiem. Libba Bray przedstawia świat, którym rządzą konwenanse, a główna bohaterka nie chce im się poddać. Kobieta jest uważana za własność mężczyzny, a zanim jakiegoś poślubi o wszystkim decydują jej rodzice, mogą nawet zmusić ją do zamążpójścia i wybierają jej przyszłego męża. Fakt, iż rodzina Gemmy była pod tym względem mniej konserwatywna przyczynił się do jej sprzeciwu wobec takiego porządku świata.

Autorka pokazuje nam zwyczaje i prawa ówczesnego świata w bardzo ograniczonym zakresie, ponieważ miejsce akcji to przede wszystkim usytuowana na uboczu szkoła dla dziewcząt. Trudno przy takiej scenerii przedstawić całe bogactwo kulturalne czy bolączki i przede wszystkim codzienne życie społeczeństwa. Pod tym względem „Mroczny sekret” jest dużo uboższy od znakomitych „Wróżbiarzy”, gdzie przedstawienie Nowego Jorku jest rewelacyjne i bardzo prawdziwe, na ile może to stwierdzić laik. „Mroczny sekret” to książka głównie rozrywkowa, nie należy przy niej liczyć na większe wrażenie artystyczne tudzież estetyczne. Styl Bray, którym przy okazji Wróżbiarzy zdążyłam się pozachwycać, przy pisaniu tej książki widać nie był jeszcze tak wyrobiony i określony, ponieważ trudno o nim powiedzieć coś więcej niż zwyczajny. Oczywiście autorka używa języka charakterystycznego dla opisywanych przez nią czasów. Według mnie ciężko jest w ogóle wczuć się w jej prozę i uwierzyć w tę historię.

Jednak nie tylko pod względem stylu i kreacji świata przedstawionego „Mroczny sekret” nie dorasta do pięt „Wróżbiarzom”, tych książek nie da się porównywać. Ich jedyną wspólną cechą jest przynależność gatunkowa do paranormal romance i nazwisko autorki na okładce. „Mroczny sekret” to kwintesencja schematyczności. Wiem, że książka powstała 10 lat temu i przez ten czas przybyło mnóstwo podobnych powieści, więc to nie Libba Bray wzorowała się na innych pisarzach. Nie zmienia to faktu, że w tej książce nie znajdziecie nic oryginalnego, a ogrom powtarzalności motywów wydał mi się wręcz niewiarygodny. Nie mogłam się nadziwić podobieństwu do  Proroctwa sióstr z 2008 roku, te książki są niemal identyczne! Wydarzenia jedno po drugim skopiowane od Libby Bray, nawet pogoda w odpowiednich momentach była ta sama, ludzie, to jest straszne. Nie ma w tym winy autorki „Mrocznego sekretu”, ale jednak wypłynęło to na mój negatywny odbiór tej książki, której świetność według mnie po prostu przeminęła.

Absurdalne podobieństwo do Proroctwa sióstr bardzo rzutuje na „Mroczny sekret”, ale nawet gdyby tego podobieństwa nie było, byłabym zawiedziona. Cała historia wprowadza może mroczny klimat, specyficzną atmosferę niepokoju, ale jest tak do bólu przewidywalna, że nie ma szans na element zaskoczenia. Pomysł na przeniesienie do innego świata, w którym łąki są wiecznie zielone, króliczki skaczą pod nogami przybysza, z boku szemrze strumyk i jeszcze można tam spotkać ukochaną osobę- nuda, nuda, nuda. Zakończenia domyśliłam się pół książki wcześniej. Ale bohaterowie także szału nie robią, tylko główna bohaterka jest znośna, ale zakompleksiona, brzydka dziewczynka czy przemądrzała, trzęsąca szkołą bogini to przeżytek. Nie oceniam tej książki najgorzej jak się da tylko dlatego, że coś tam się dzieje i dało się to czytać. Nawet szybko mi lektura poszła i nie chciało się „Mrocznego sekretu” na bok odłożyć. Ale to jedyna zaleta, innych nie ma. Nie polecam, bo schematyczność zabija.

Moja ocena: 5/10

Magiczny krąg:

1.Mroczny sekret

2.Zbuntowane anioły

3.Studnia wieczności