Pretty little liars. Bez serca - Sara Shepard

Pretty little liars to seria autorstwa Sary Shepard, opowiadająca o grupie czterech przyjaciółek. Kiedyś było ich pięć razem z przewodzącą paczce Alisson. Dziewczyna była szkolną pięknością i osobistością, każdy liczył się z jej zdaniem i chciał być taki jak ona. Jednak pewnego dnia Ali zaginęła, a jakiś czas później znaleziono jej ciało. Wydarzenie było ogromnym szokiem i odcisnęło swoje piętno na przyjaźni dziewczyn, które oddaliły się od siebie. Dopiero po pewnym czasie zaczęły znowu trzymać się razem, nie ze względów sentymentalnych, połączyła je bowiem dużo bardziej prozaiczna rzecz. Zaczęły otrzymywać wiadomości od tajemniczego nadawcy, podpisującego się A., który zdawał się wiedzieć na ich temat wszystko, znał nawet sekrety, które powierzyły tylko Ali.

Tak w skrócie przedstawia się początek fabuły serii i osobom, które nie miały z PLL nic do czynienia te informacje powinny wystarczyć. Natomiast czytelnikom, którzy znają poprzednie tomy wyjawię trochę więcej. Wydarzenia opisane w „Bez serca” zaczynają się w chwili, gdy kończy się poprzedni tom, czyli już po rozpętaniu się pożaru w lesie przylegającym do posiadłości Hastingsów. Różnica jest taka, że dziewczyna łudząco przypominająca Ali zniknęła, a lekarze wmawiają przyjaciółkom, że była to jedynie halucynacja. Całe Rosewood zmawia się przeciw Kłamczuchom, uznając je za oszustki. Trudno się dziwić, ich historia brzmi szaleńczo. A jak potoczą się losy dziewczyn? Emily wyjedzie szukać prawdy w społeczności amiszów, Spencer pozna mroczne sekrety rodzinne i zbliży się do rodziców, Hanna wyląduje w ośrodku psychiatrycznym, a Aria znajdzie nowego chłopaka i zacznie rozmawiać z duchami. Zapowiada się na to, że A. nieźle wywiedzie dziewczyny w pole.

Seria PLL jest bardzo znana i na ogół zbiera pozytywne opinie. Trudno się temu dziwić, autorka nie tylko porusza bliskie nastolatkom tematy i opowiada o życiu ich rówieśników, ale też łączy codzienność z mroczną zbrodnią i tajemnicami. Dużo wątków poświęconych jest takim tematom jak młodzieżowe miłości, przyjaźń, popularność, imprezowanie, homoseksualizm czy problemy z odżywianiem. Na te zagadnienia trzeba patrzeć z przymrużeniem oka, gdyż świat bogatych dzieciaków z Rosewood nijak ma się do naszej rzeczywistości, co jednak nie przeszkadza nam zaangażować się w życie bohaterek. Jeśli chodzi o ich kreacje nie należy wymagać zbyt wiele, są to dość płaskie i głupiutkie postacie, których nie można porównywać z dobrymi literackimi bohaterami. Podobnie jest z językiem powieści i stylem autorki, wiele osób potrafiłoby w taki sposób napisać książkę, w PLL doznania literackie schodzą na dalszy plan.

Za to nie każdy wpadłby na tak dobry pomysł. Morderstwo dziewczyny i prześladowanie jej przyjaciółek przez tajemniczych osobników zagwarantowało serii popularność, a nawet ekranizację. Swoją drogą jest ona na początku dość dobra, choć w trzecim poziomie zaczyna mijać się z celem, gdyż wszelka logika i spójność zanika, dlatego też serial przestałam oglądać. Trzeba jednak przyznać, że ma on swój klimat i pewnie gdybym go wcześniej nie obejrzała, nie wyobrażałabym sobie Rosewood w ten sposób, bo język książek nie jest zbyt obrazowy. Poza tym w powieściach może zniechęcać mnóstwo pojawiających się nazw marek, które tylko podkreślają snobizm bohaterów. Jest to pomysł beznadziejny, bo jeśli na każdej stronie autorka pisze jakiej firmy jest torebka czy buty staje się to denerwujące.

Jak na tle innych przedstawia się część siódma? „Bez serca” wciąż jest dobre, a perypetie bohaterek zaskakują. Na szczęście akcja nie skupia się jedynie w Rosewood, pojawiają się nowe scenerie. Przez to, że  oglądałam serial książka nie była dla mnie tak nieprzewidywalna jak mogłaby być, co nieco psuje efekt. O serii i serialu mówi się wiele, nie da się czasem uniknąć spoilerów, a potem książki nie zaskakują nas tak jakbyśmy chcieli. Nie w smak było mi też zakończenie. Po pierwsze dlatego że autorka serwuje rozwiązanie z kosmosu. Nie zostawiała nam odpowiednich wskazówek, więc czytelnik nie miał szans, żeby samemu spróbować kombinować. Wydaje mi się, że poprzednie tomy były bardziej logiczne. Poza tym zakończenie w połowie sprowadza się do zakończenie tomu szóstego! Zagranie z przedłużeniem tego samego wątku o kolejną książkę było nie tylko irytujące, ale też nie fair. Mimo to wciąż lubię tę serię i już zaczęłam kolejny tom. Do Rosewood wciąż chce się wracać.

Moja ocena: 7/10

Seria PLL:

1. Kłamczuchy
2. Bez skazy
3. Doskonałe
4. Niewiarygodne
5. Zepsute
6. Zabójcze
7. Bez serca
8. Pożądane
9. Uwikłane
10. Bezlitosne
11. Olśniewające
12. Rozpalone
13. Crushed
14. Deadly