Drzazga - Ewa Nowak

Marta i Jagna to siostry, które całkowicie się różnią, nie potrafią się dogadać, wręcz się nienawidzą. Obie mieszkają z matką, gdyż ojciec odszedł lata temu i jest teraz szczęśliwy z Olgą. Jagna jest nieposłuszna i zbuntowana, nigdy nie słucha matki i robi wszystko inaczej niż ta by chciała. Z drugiej strony matka wiecznie narzeka na dziewczynę, uważa ją za „tą gorszą” i wychwala pod niebiosa Martę, która zresztą jest córeczką mamusi. Nigdy jej się nie sprzeciwi, złego słowa nie powie, zawsze jest grzeczna, miła i dobra, dla innych ludzi też. Biedna, że ma taką okropną siostrę, która wszystko musi psuć. Bez niej ich życie byłoby przecież piękniejsze.

Drzazga to należąca do serii miętowej powieść Ewy Nowak, która tym razem porusza temat problemów w rodzinie, związanych z faworyzowaniem jednego dziecka. Pokazuje uczucia dzieci, rodziców i to, że w takiej sytuacji każdy jest poszkodowany. Z jednej strony Jagna, wiecznie odrzucana i niechciana przez najbliższą rodzinę, swoją udawaną obojętność na tę sytuację przedstawia za pomocą buntu i wrogości, choć w głębi duszy cierpi. Jednak również Marta, mimo aprobaty matki czuje się źle, znienawidzona przez siostrę i odpychana przez rówieśników. Czy to zamknięte koło uda się jakoś przerwać? Ewa Nowak to jedna z moich ulubionych polskich autorek, w ciemno sięgam po jej książki. Gdy poruszy ona ciekawy temat to nie ma mowy, by potraktowała go po macoszemu. Widać, że angażuje się w jak najdokładniejsze oddanie uczuć nastoletnich bohaterów.

Ewa Nowak ma wielu fanów, o czym świadczy chociażby wielka kolejka do jej stoiska na targach książki. Stałam długo, ale zdecydowanie było warto, bo nie dość, że mam „Drzazgę”, to jeszcze z dedykacją! „Drzazga” to jedna z najlepszych książek serii miętowej, a czytałam wszystkie tomy oprócz pierwszego. Jej siłą jest poruszenie trudnego tematu, a jego przedstawienie udało się autorce wyśmienicie. Narracja jest trzecioosobowa z perspektywy Marty. Niby uwagi i przemyślenia są jej, ale opisy sytuacji nie pozostawiają złudzeń w kwestii emocji pozostałych bohaterów. Ewa Nowak nie ogranicza się do kilku głównych postaci, znaczącą rolę odgrywają też ojciec dziewczyn i jego partnerka, znajomi ze szkoły. Wszyscy są bardzo realni i bliscy czytelnikowi, tylko z Martą raczej nie da się zgodzić. Zastanawiałam się, jak wiele czasu zajmie jej dotarcie do prawdy. Jest to osóbka tak idealna(albo próbująca taką być), że aż nudna. Nie docierają do niej głosy rozsądku przyjaciół i znajomych, wciąż uważa, że w domowej sytuacji to ona jest pokrzywdzona.

Jagna to zdecydowanie ciekawsza bohaterka, która ma charakter i osobowość, w przeciwieństwie do swojej mdłej siostry. Bardzo jej współczułam, wściekałam się na matkę i siostrę. „Drzazdze” nie można zarzucić, że nie oddziałuje na czytelnika. Najlepsze jest to, że wywołuje masę emocji i nie da się przejść obok niej obojętnie. Przy świetnych bohaterach i rewelacyjnym, lekkim stylu Ewy Nowak, książka okazuje się być idealną pozycją dla młodzieży i nie tylko. Od „Drzazgi” wręcz nie mogłam się oderwać, nawet w myślach wracałam do życia Jagny i Marty. Ewa Nowak jak zwykle wykonała kawał dobrej roboty, ale tym razem przeszła samą siebie, bo książka jest naprawdę świetna! Gorąco polecam.

Moja ocena: 9/10

Seria miętowa:

1. Wszystko, tylko nie mięta

2. Diupa

3. Krzywe 10

4. Lawenda w chodakach 

5. Drugi

6. Michał Jakiśtam

7. Ogon Kici

8. Kiedyś na pewno 

9. Rezerwat niebieskich ptaków 

10. Bardzo biała wrona

11. Niewzruszenie

12. Dane wrażliwe 

13. Drzazga