"Krzywe 10" - Ewa Nowak

           Żar leje się z nieba, a promienie padają na opalające się na plaży ciała, spieczone od słońca. Fale leniwie marszczą niewielkie jezioro, po którym płynie dwójka nastolatków w kajaku, wiosłując zawzięcie. Na pomoście kilkuletni chłopiec bawi się wyławiając różne żyjątka z wody. W oddali widać biegnącą w kierunku lasu postać, za którą z radosnym ujadaniem goni pies. Kilkoro dzieci z siatami pełnymi ryb podąża ku domu letniskowemu, by sprzedać swoje zdobycze i choć odrobinę podreperować rodzinny budżet. W powietrzu unosi się zapach jagód i wszechobecna woń lata.

           

          Ten sielankowy obraz, który powinien pojawić się w tej chwili w Waszych głowach, to jeden kadr, a może raczej kilka stron z historii ukazującej upragnione wakacje młodzieży, która takie doznania może zapewnić sobie tylko w lecie, na co dzień mając styczność z atmosferą wielkiego miasta. Krzywe to istny raj dla wczasowiczów i osób pragnących odpocząć od cywilizacji, o czym naocznie mogła się przekonać zgrana ekipa nastolatków i ich nieco starszych, ale tylko w liczbach, opiekunów. Nie będzie to jednak czas zmarnowany na leniuchowaniu, bo w ciągu tych wakacji wiele się zmieni, a nasi bohaterowie nie wrócą do domu tacy sami. Niektórzy odnajdą miłość, inni pasję lub właściwą drogę w życiu, przejrzą na oczy i odkryją rzeczy, które powinni w sobie zmienić. A wszystko to w wiejskiej scenerii podczas upalnych miesięcy.

                 

           „Krzywe 10” to powieść z „miętowej serii” autorstwa Ewy Nowak, dość popularnej polskiej pisarki. Zagłębiając się w lekturze możemy poznać historię pewnego lata, które odegrało znaczącą rolę w życiu kilku młodych ludzi. To zarówno powieść przygodowa, obyczajowa jak i opowieść o miłości, dorastaniu, szukaniu miejsca w świecie i odnajdywaniu się w grupie rówieśników.  Ewa Nowak oprócz tworzenia kolejnych powieści zajmuje się również pisaniem opowiadań i felietonów oraz współpracą z licznymi pismami takimi jak „Cogito”.

            

           Książkę przeczytałam po raz drugi, ponieważ jest to moja ulubiona część z serii autorstwa Ewy Nowak i zapragnęłam ponownie znaleźć się w Krzywem, by spędzić czas z jego mieszkańcami- zarówno stałymi jak i tymi tymczasowymi. Hadrian Chabros to zarozumiały, zapatrzony w czubek własnego nosa chłopak, całkowicie podporządkowany swojej matce liczącej na wielką karierę syna w modelingu. Do szaleństwa zakochana jest w nim Donia, przekonana o wspaniałym charakterze i kryształowej wręcz uczciwości wybranka, widząca w nim wyłącznie to, co widzieć chce, a nie dostrzegająca tego, co znajduje się na wyciągnięcie ręki, a mianowicie wyraźnie zainteresowanego nią chłopaka. Postacią, która nieraz doprowadzała mnie do śmiechu był Sylwek, czyli chłopek- roztropek i wbrew pozorom polubiłam go nie za jego naiwność i brak obycia w świecie. Co wzbudziło we mnie sympatię do tego bohatera? Przekonajcie się sami! W Krzywem poznamy także Alę, czyli piękną i pozornie pewną siebie dziewczynę, do której początkowo nie byłam przekonana, wydawała mi się zbyt powierzchowna. Wśród licznych bohaterów nie mogło też zabraknąć Witka, którego rodzice zamierzają się rozwieść, a mama pełni funkcję opiekuńczą podczas wakacji, podobnie jak jej siostra z mężem.

                

            „Krzywe 10” to wspaniała, wakacyjna historia, moja ulubiona z dorobku Ewy Nowak i mam nadzieję, że wrócę do Krzywego jeszcze wiele razy, chociażby po to, by zobaczyć jak się powodzi naszym bohaterom i po raz kolejny przeżyć z nimi letni czas. Znajdziemy tutaj wszystko co tworzy ciepłą, pogodną powieść: przyjaźń, miłość, przygody, nie zabraknie także trudniejszego tematu, czyli adopcji. Styl pisarki wciąga od pierwszy chwil w świat powieści, nie pozostaje nic innego, jak tylko przeczytać. Gorąco polecam!

Moja ocena: 9/10