"Gone. Zniknęli. Faza trzecia: kłamstwa" - Michael Grant

              Wydawać by się mogło, że w Ekstremalnym Terytorium Alei Promieniotwórczej wreszcie zapanuje spokój. Ciemność zginęła, przysypana tonami skał w kopalnianej sztolni; głód został zażegnany, głównie dzięki działaniom Alberta i inteligencji Astrid; Caine i Diana odeszli, nie niepokojąc już mieszkańców Perdido Beach, a Sam, który zawsze ratował wszystkich z opresji i poświęcał się dla innych, został zwolniony z niełatwej funkcji przywódcy. Odtąd to Rada miała zajmować się utrzymywaniem spokoju w mieście i wprowadzaniem nowych praw. Być może doceni ona w końcu wysiłki Sama Temple, gdy przyjdzie jej zmierzyć się z trudną rzeczywistością.
              A jednak pojawiają się kolejne problemy. Nic dziwnego, w końcu to tylko ETAP. Na skutek działalności Ekipy Ludzi dowodzonej przez Zila, konflikt między odmieńcami a normalnymi nasila się. Pojawia się Prorokini, która przedstawia zrozpaczonym dzieciom możliwość ucieczki z ETAP-u i zasiewa w nich ziarnko nadziei. Jakby tego było mało, Ciemność znowu daje o sobie znać, opanowując kolejne umysły. Umarli budzą się do życia. I wreszcie, odradza się wywołująca największy lęk istota w ETAP-ie. 
             "Gone. Zniknęli. Faza trzecia: kłamstwa" to trzecia część serii fantastycznej autorstwa Michaela Granta. W planach jest 6 tomów, kolejny, piąty, ukaże się w kwietniu 2012 roku. W swoich książkach pisarz opisuje życie w niewielkim miasteczku, Perdido Beach, po tym, jak niespodziewanie znikają osoby powyżej 15 roku życia, a młodzież i dzieci zostają odcięci od świata za pomocą nieprzenikalnej bariery. Związek z katastrofą wydaje się mieć elektrownia jądrowa umiejscowiona w centrum ETAP-u. Jednak to nie wszystko. Zarówno u zamieszkujących miasto ludzi jak i u zwierząt żyjących na okolicznych obszarach, następują różnego rodzaju mutacje, dające nadprzyrodzone umiejętności.
              Powieść Michaela Granta pochłania się w zastraszającym tempie. Być może jest to zasługa tego, że akcja stale przenosi się w czasie i przestrzeni, między różnymi bohaterami, a każde z nich ma inną osobowość i sposób postrzegania otaczającego świata. Po lekturze pierwszej części wydali mi się oni trochę za bardzo wyidealizowani, jednak z biegiem czasu to się zmienia, każdy ma wady i popełnia mniejsze lub większe błędy. Nie ma podziału na czarne i białe, na postacie całkowicie dobre i złe (może z drobnymi wyjątkami, ale czarne charaktery też muszą być). Fabuła powieści jest bardzo ciekawa, wielowątkowa, stopniowo zmierza do punktu kulminacyjnego, będącego tylko zachętą do lektury kolejnej części. Nie wszystkie zagadnienia znajdują rozwiązanie. Gorąco polecam osobom lubiącym tematykę fantastyczną, książka jest naprawdę ciekawa i godna uwagi.

Moja ocena: 6/6